Giacomo Giralomo Casanova

Giacomo Girolamo Casanova

Venedikli Giacomo Girolamo Casanova (2 Nisan 1725 Venedik - 4 Haziran 1798, Dux Bohemia, şimdiki Duchcov, Çek Cumhuriyeti) ünlü bir maceracı, yazar ve çapkın biriydi.

Ne kadar Don Juan'a birçok kadını ayarttığından benzetliyorsa da, Casanova karşı taraftaki kurmacadan çok daha farklıydı. Don Juan bir efsaneyken Casanova tarihsel bir karekterdir. Casanova ilişkileri olan kadınları gerçekten çok severdi ve çoğu zaman hadiselerinden sonra uzun süre arkadaş kalırdı. Sayısız aşk macerası Casanova'nın sadece bir yüzüdür.

Özgeçmişi 

Casanova evrensel olarak kadınların gönüllerini fethetmedeki becerisiyle tanınır. Otobiyogrofisinde 'Histoire de ma vie' (Hayatımın Hikayesi), 18. yüzyıldaki en güvenilir sosyal hayat görenekler ve ilkeler kaynağı, 122 kadınla yattığını yazar.

Casanova 1725'te Zanetta Farussi ile Gaetano Giuseppe Casanova aktörlerinin oğulları olarak Venedik'te doğar. Casanova soyadını biyolojik babasından değil, annesinin kocasından almıştır. Gerçek babası Michele Grimani olarak bilinen Patrik ailesinin bir üyesiydi ve bir zamanlar ikisinin de çalışmış olduğu San Samuele tiyatrosunun sahibiydi. Aile çocuklarına çok ilgi gösterdi. (Casanova 6 çocuktan en büyüğüydü-Francesco (1727) evlilik dışı dünyaya gelmişti, diğer 4 çocuk Giovanni Battista (1730), Faustina Maddalena (1731), Maria Maddalena Antonia Stella (1732) ve Gaetano Alvise (1734) Gaetano'nun çocuklarıydı) Casanova'nın kendisi birçok evlilik dışı çocuğa babalık yapardı ama kendi anne babası gibi onlara gereken ilgiyi hiçbir zaman vermedi.

Gaetano 1733'te ölmeden önce Grimanis'e ailesine bakması için yalvarması Casanova'nın Padua'da yatılı bir okula gönderilmesinin nedeni olur. Böyle bir zamanda sadece orta veya üst sınıf bir ailenin oğlunu okula göndermesi normal karşılanan bir durumdur. Bir öğrenci olarak müthiş bir sabır gösterir ve kısa zamanda öğretmenin gözdesi olur, normalde hazırcevap, bilgiyi şiddetle arzulayan ve sürekli meraklıydı. Karşı cinsiyetle ilk burada iletişime geçti; 11 yaşındayken öğretmenin kızı bir anda ona ilk cinsel doyumunu (orgasm) verdi. 16 yaşında Hukuk doktorasını aldığı Padua Üniversitesi'nden ahlak felsefesi, kimya, matematik ve hukuk dersleri gördü. Şiddetle eczacılığa ilgiliydi; hevesli ve çoğu zaman içgüdüsel olarak iyi bir doktor olmasına karşın eczacılıkla ilgili bir kariyer yapmaması içinde kalmış bir üzüntü olmuştur.

Casanova 1740'ta Venedik'e geri döndüğünde, kilise hukuku kariyerine bir papaz olarak kilisede başladı. 1757'deki pasaportuna göre uzun (1.91m) ve uzun beyazlaşmış saçları vardı; güzel kokulu ve özenilmişçesine kıvırcıktı. 76 yaşındaki Venedikli senatör Alvise Gasparo Malipiero'ye kendisini sevdirdi. Malipiero en iyi çevrelerde delikanlı Casanova'ya iyi yemek ve şarap ile sosyal bir ortamda nasıl davranılması gerektiğini bir hayli öğretti. Seks hakkındaki düşünceleri zihnini meşgul etmeye başladı ve kilise kariyerinde çok vakit geçirmeksizin maceralarla bir yerden bir yere savruldu. Hatıralarına göre, bekaretini 16 yaşında 3 kişilik bir ilişkide kaybetti.

Kilisedeki kariyeri kısaydı, skandallara lekenlenmiş olması tüm yaşamını doğal olarak etkilemişti. Daha sonra, komisyonu alıp Venedik Cumhuriyeti'nde düşük rütbeli bir askeri görevde olmak istediğini belitti, Korfu'da kısa bir süreliğine kaldıktan sonra İstanbul'a gitti. Askeriyedeki yükselmenin çok yavaş ve sıkıcı olduğunu görünce hırsını bir kenara attı. Tekrar Venedik'e, gerçek babasının sahibi olduğu San Samuele tiyatrosunda gereksinim dışı olarak kemancı oldu. 21 yaşında, Bragadin ailesinden Venedikli bir soylunun hayatını kurtarması onu varlıklı bir konuma getiren olay oldu. Ancak bir skandalın ardından Venedik'ten ayrıldı.

Paris, Dresden, Prag ve Viyana'da vakit geçirdikten sonra 1753'te memleketi Venedik'e döndü. 1755 Temmuz'unda 30 yaşındayken Venedik'te Inquisitori di Stato'da büyüye olan ilgisinden dolayı tutuklandı ve Doge'ın Sarayı'nın hemen yanındaki ünlü cezaevi "I piombi" (Kurşunlar)'de mahkum edildi. Casanova'ya 5 yıl ceza verildi ancak ne hüküm ne de yargı hakkında bilgilendirilmişti. Dönemin en güvenlikli hapishanelerinden biri olmasına rağmen 1 Kasım 1756'da olağanüstü bir kaçış planı uyguladı. Casanova'dan önce hiçbir mahkum kaçmayı başaramamıştı (bkz."Histoire de ma fuite des prisons de la République de Venise qu'on appelle les Plombs"). Buradan Paris'e gitti. (5 Ocak 1757); Robert-Francois Damiens, XV. Louis'in hayatına kastetti.

1760'ta Casanova kendisi Chevalier gibi stilize etmeye başladı. Ara sıra kendisini Count de Farussi (annesinin kızlık soyadını kullanarak) diye tanıtırdı. Papa XIII Clement Casanova'yı Eperon d'Or'un Papal Order'ına göre sunmuştu; Casanova rahatlıkla kendisini Chevalier diye tanıtabileceğinden neşe doluydu. 1761'de Fransa'nın organize ettiği Yedi Yılın Savaşı'nın bitmesine yönelik teşkvinde Casanova Ausburg Kongresi'nde Portekiz'i tanıttı.

Casanova hayatı boyunca Avrupa'yı seyahat etmiş ve tüm başkentlerini ziyaret edebilmiştir ama çeşitli skandallardan dolayı kovulmuştur. Örneğin 1766'da Varşova'dan Count Albay Xavier Branicki'yle kadın arkadaşının üstünde tabancalar çıkmasından düelloya girmişlerdir ve Casanova Varşova'dan kovulur.

Casanova 73 yaşında öldüğü Dux Kalesi, Bohemia'dadır (şimdiki Duchcov, Çek Cumhuriyeti. Burada otobiyografisini yazmıştır. (şimdiki Duchcov, Çek Cumhuriyeti). 1785'te Count Joseph von Waldstein'ın kütüphanecisi ve imparatorun haznedarı olarak emekliye ayrılır. Son yıllar Casanova için anlayışsız, meşakkatli, sıkıcı ve sinir bozucudur. Count'la iyi geçinmesine rağmen, Count'un meşguliyetleri ve kendi kütüphanecisine ayıracak çok az zamanı vardı; çoğu zaman yemeklerde aldırmaz ve ziyaret eden önemli konuklara onu tanıtırken başarısız olurdu. Casanova Dux Kalesi'nin sakinleri tarafından da pek sevilmezdi. Hizmetçiler bu yaşlı adama karşı kinciydi, yine de birçoğunda derin bir çekicik hissi uyandırıyordu.

Bir seven olarak Casanova'nın başarılı olmasındaki neden, 18. yüzyılda, kendi zevkine düşkün olduğu kadar karşı cinsin kendisinden keyif alması için özen göstermesidir. Ayrıca kendisinin ayartılmış olmasından hoşnutluk duyardı; çoğunlukla muhteşem bir baştan çıkartıcı, kendisini kadınları arzu etmedeki sembol olarak görmeyi tercih ederdi. Takip ettiği güzel kadınları sevdiğine inanırdı ve onun zamanı için anormal bir şekilde, onlara eşit, aynen sevgili arkadaşları gibi muamele edip hadiseleri bittikten sonra ise uzun süre boyunca arkadaş kalırdı. Sırf deneyim olsun diye birkaç erkekle de yattı ve yaşamı boyunca travestisme ilgisi vardı. Zührevi hastalık ve kumar, hayatında göze çarpanlardan sadece ikisiydi. Kumar yüzünden bir sürü şansı hem kazandı hem kaybetti; Paris'te bir devlet piyangosu başlatarak zengin oldu, ama parasını bir ipek fabrikasına yatırarak kazandığı tüm parayı kaybetti.

En çok yataktaki maharetinden tanınmasına rağmen, günümüzce olağandışı bir kişi olarak görülür. Prens Charles de Ligne, çağın göze çarpan özellerininin çoğunu bilen büyük Avusturyalı devlet adamı Casanova'yı tanıştığı en ilginç adam olarak görür ve "dünyada yatkın olmadığı hiçbir şey yoktur" der. Count Lamberg "bilgi sınıfında, zekası ve hayalgücünde onunla eşit düzeyde olacak çok az kişi biliyorum" diye yazmıştır.

Casanova, sayısız yolculuğunda, Papa Clement XIII, Büyük Catherine (Katrin, Katerin), Büyük Frederick (daha sonrada güzel bakışlarına yorumda bulunan), Madame de Pompadour, Fransızca öğretmeni Crebillion, Voltaire, Benjamin Franklin gibi daha birçok tarihsel figürle karşılaşır. Mozart'ın Don Giovanni galasında mevcut bulunmuş ve büyük bir olasılıkla Lorenzo Da Ponte'nin opera kitabında son dakika düzeltmeleri yapmıştır. Casanova işadamı rolünü aldığı halde, diplomat, casus, politikacı, filozof, sihirbaz ve yazardır aynı zamanda. Yirminin üzerinde kitap ve çok sayıda oyun, (Polonya'nın kuşatmasını ve tarihini anlatan çevirisi- "Istoria della tubolenze della Polonia") hayranlıkla beğenilir. Hazırcevaplık, sosyal büyü ve paranın kendisine bedavaca verilmesi yaşamının büyük bir kısmını kaplar.

• 1753 - La Moluccheide, o sia i gemelli rivali. Dresda
• 1769 - Confutazione della Storia del Governo Veneto d'Amelot de la Houssaie, Amsterdam (Lugano).
• 1772 - Lana caprina. Epistola di un licantropo. Bologna.
• 1774 - Istoria delle turbolenze della Polonia. Gorizia.
• 1775 - Dell'Iliade di Omero tradotta in ottava rima. Venezia.
• 1779 - Scrutinio del libro « Eloges de M. de Voltaire par différents auteurs ». Venezia.
• 1780 - Opuscoli miscellanei - Il duello - Lettere della nobil donna Silvia Belegno alla nobildonzella Laura Gussoni. Venezia.
• 1781 - Le messager de Thalie. Venezia.
• 1782 - Di aneddoti viniziani militari ed amorosi deltragedia tradotta dal Francese, da rappresentarsi nel Regio Elettoral Teatro di Dresda, dalla compagnia de' comici italiani in attuale servizio di Sua Maestà nel carnevale secolo decimoquarto sotto i dogadi di Giovanni Gradenigo e di Giovanni Dolfin. Venezia.
• 1782 - Né amori né donne ovvero la stalla ripulita. Venezia.
• 1786 - Soliloque d'un penseur, Prague chez Jean Ferdinande noble de Shonfeld imprimeur et libraire.
• 1787 - Histoire de ma fuite des prisons de la République de Venise qu'on appelle les Plombs. Ecrite a Dux en Boheme l'année 1787, Leipzig chez le noble de Shonfeld.
• 1788 - Icosameron ou histoire d'Edouard, et d'Elisabeth qui passèrent quatre vingts ans chez les Mégramicres habitante aborigènes du Protocosme dans l'interieur de notre globe, traduite de l'anglois par Jacques Casanova de Seingalt Vénitien Docteur èn lois Bibliothécaire de Monsieur le Comte de Waldstein seigneur de Dux Chambellan de S.M.I.R.A., Prague à l'imprimerie de l'école normale.
• 1790 - Solution du probleme deliaque démontrée par Jacques Casanova de Seingalt, Bibliothécaire de Monsieur le Comte de Waldstein, segneur de Dux en Boheme e c., Dresde, De l'imprimerie de C.C. Meinhold.
• 1790 - Corollaire a la duplication de l'Hexaedre donée a Dux en Boheme, par Jacques Casanova de Seingalt, Dresda.
• 1790 - Demonstration geometrique de la duplicaton du cube. Corollaire second, Dresda.
• 1797 - A Leonard Snetlage, Docteur en droit de l'Université de Gottingue, Jacques Casanova, docteur en droit de l'Universitè de Padoue.
• 1960-1961 - Histoire de ma vie, F.A. Brockhaus, Wiesbaden et Plon, Paris.

Eski Venedik

Kaynakça 

• İngilizce Vikipedi'den kısmen çeviri
• İtalyan Vikipedi'den Adriano adlı İtalyan kullanıcıdan bilgi