Gittin

Gittin.. ben arkandan sadece baktim. oysa;söylenecek o kadar cok seyim vardi ki... "gidersen iyiye dair ne varsa icimde yitirecegim hepsini. gidersen sönecek icimdeki ates ve bir daha kimse yakamayacak. gidersen karanliga mahkum edeceksin günlerimi o karanlikta yolumu kaybedecegim"diyecektim sana. konusamadim... Gittin.. gidisini görmemek icin gözlerimi kapattim öylesine acidiki icim tutup koparsalardi kolumu bacagimi nu kadar aci duymazdim. acim yas olup akmaliydi gözlerimden. aglayamadim.... Gittin.. seni delicesine bir tutukuyla seviyordum oysa tutkum seninle olmakti tutkum teninde erimek tutkum hayati seninle sadece paylasmakti anlatamadim.... Gittin.. gidisini önlemek icin tutmak vardi ellerinden ellerim degil miydi her dokunusumda seni ürperten? ürperdin yine biliyorum. bir kez dokunsam bir kez tutsam ellerini gitmek icin biriktirdigin bütün cesaretin kaybolurdu tutamadim...

Gittin.. bir yikim gibiydi gidisin sen adim adim uzaklasirken benden cöküp kaldi bedenim oldugu yere nice terk edilislere dayanan yürek bu kez yenilmisti bu kadar zayif degildim ben kalkmaliydim kalkamadim... Gittin.. oysa geldigin gün gidecegini biliyordum hazirdim gidisine kacak zamanlari yasiyorduk zaman bitecek ve sen gidecektin bense gidisinin ertesi günü hayatima kaldigim yerden yeniden baslayacaktim baslayamadim... Gittin.. bir sey söyledin mi giderken? "kal" dememi istedin mi? son bir kez "seni seviyorum"dedin mi? "bekle beni dönecegim"diye umut verdin mi? beynim öylesine ugulduyorduki duymadim... Gittin.. nereye gittigin önemli degildi binlerce kilometre uzakta da olsan iki metre ötemde de farketmiyordu artik yoktun ve asil bu düsünce beni felc ediyordu bu yokluk duygusundan kutulmaliydim kurtulamadim...